Umutsuz Hayat Şiiri - Mözgür Özbek

UMUTSUZ HAYAT

senaryosu saçma
eski türk filmi gibi hayatım
ağlayarak gelmişim dünyaya
hüzünle yaşadım
gülmek eğlenmek nedir öğrenemedim
eskilerde kaldı neşeli halim
yüreğim sessiz fırtınalarla doldu
nerde şimdi o kahkaha dolu
kemal sunal nejat uygur
gönlümdeki umutlarım gibi
bir bir tarih olup kayboldu

ben her dertle tanıştım
bitmedi hüzünlerle muhabbetim
ömrümden selamsız geçen çile olmadı
gönül bahçeme uğrayanlar dalımı kolumu kırdı
rüzgar dahi deli esip yaprak misali savurdu
kader zalim oldu yerden yere vurdu
yüreğimde amansız bir fırtına koptu
mutluluğa dair yitirdim umudumu

hani gözlerini kapatıp hayale dalarsınya
yıldıza aya elini uzatırsınya
dokunamazsın için burkulur
ellerin uyandığında bomboş kalırya
gökyüzünü kalemle karartasım gelir
yalan dünyanın çarkını bir hamlede kırasım gelir
ayın yıldızların çivisini söküp
yerden yere çalasım gelir

bazen bir ses duymak ister kulaklarım
suskunluğuna gömülür umutlarım
bilmediğin bir zamana götürür hayallerim
mehtabı seyrederken yaşla dolar gözlerim
maziyi hatırladıkça titrer yüreğim
yüreğime batar gönül kırgınlıklarım
çaresiz artık küllenmeyen yaralarım

yar olmadı yar dediğim
dost olmadı dost dediğim
şansım hep kör topal yürüdü
dışım yaşasada içim asırlık ölü
yenemedim kaderimi bir türlü
düş kurmaktan hafızam yoruldu
ömrüm hep arsızlarla doldu
bıktım usandım tatlı canımdan
bitsin artık hayatın bu dikenli yolu

ne zerreden küçüğüm nede taneden büyüğüm
hayallerim içimde kördüğüm
kararmış gönlümdeki gökyüzüm
hal bilmeyen vefasıza kalmadı bir sözüm
yorgun bir savaşcı gibi
kaybettim hayat mücadelemi
ecelime nişan taktım davet ettim azraili
ömrüm ah ile vah ile bitti

M.Özgür Özbek