Ne tatsız, sıkıcı bir gün.
Bulutlar- görülmez oldu.
Güneş olmadan geçti ömür.
Yağmurların sesi dinlendi geceleri.
Geceler çoğaldı,
Biz sevdikçe nefreti.
Hayatım değişti.
İnsanlar gelişti.
Hanların küf kokan inleri,
Sessiz sokakların sakinleri,
Yüksek kaldırımın müzisyenleri,
Günahkar kıvılcımlar sardı her yeri.
Bedenler hükmedemez olmuş,
Baskın kadere,
Gün ve gün artan öfkeye,
Sevgisiz büyüyen bebeğe.
Ormanları unuttum.
Çiçeklerin olduğu bahçeleri.
Çimlerin üstünde yürürdü kimileri.
Kimisi sevgili,
Kimisi yalnız serseri.
Her biri-
Herkesi-
Her şeye rağmen-
Yitirmedim çocuksu sevgiyi.
Sevgi aşıladım umutsuz bebeklere,
Değişen kadere,
Kadersiz gençlere,
Yitirilmiş değerlere...
Kayıt Tarihi : 13.5.2012 17:50:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!