Umutsuz Bir Yolculuğu Güder Dururum

Ah sevgili!
Bakışlarımızda sallandık bir öksüz gibi.
Adımlarımıza sarıldık.
Kokumuz rüzgarlara karışıp kavuştu.
Birbirimize şuracıkta iken...
İki yüksek dağdık limanı olmayan.
Sanki bir çift işçisiydik aşkın.
Ter döktü yüreğimiz imkansıza.
Bir lav sızısıydı bu.
Yandık! laleler, sümbüller, menekşelerimizle...
Aşk bize alacaklı çıktı ey sevgili!
Ah sevgili!
Dağlar da taşıyamaz olurmuş yükünü
Mezar taşı dikilince omuzlarına.
Bir çoban çeşmesi gözlerim
Oluk oluk dökülüyorum ardından.
Umutsuz bir yolculuğu güder dururum.
Beni beyaz bir bulutta sarıp gittin ya;
Ruhum alev aldı bir mum gibi eriyorum.
Beni görsen...Bir görsen...
Bu acı yediveren ey sevgili!
Umutsuz Bir Yolculuğu Güder Dururum