Üşüyorum.
Yan dönüp, ellerimi iki bacağımın arasında ısıtırken örtülmemiş omuzlarım gibi açıktayım
Ve yalnızım geçmişi düşleyen mahkum gibi.
Üzerimde çocukluğumun ılık bir yaz sabahında kızartma ekmek hayalinin bastıran derin yaralarımdan başka bir şey yok
Yüreğimin sesi, Son neşem! Nerdesin?
Hani bitmeyecekti bu yaz ve gitmeyecekti göçmen kuşlar
Yalnızlık kuruyan ağaçların derdin
Kaderimmiş, kapımın eşiğindeymiş
Bekliyorum…
Kayıt Tarihi : 9.10.2020 00:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TEBRİKLER...yüreğinize sağlık sn İrfan ÖZKULLUK
Şiirlerinizi ve sizi destekliyorum....
En derin saygılarımla...başarılar dilerim...
Her şey gönlünüzce olsun..esen kalınız her daim.
TÜM YORUMLAR (2)