Beynimin içini kara bir bulut kaplıyor... Düşünmek istemiyorum serzenişleri...Ağlıyorum derinden. Haykırıyorum seni yalnızlığıma...Sessiz bir çığlık atıyorum sonsuzluğa... Ne dalgalar duyuyor ne de sen susuyorsun içimde...
Senli umudum diye, kızıl akşam üstleri giydim üzerime... Karalar bağladım, yas tuttum... Ama biliyorum! Tüm çırpınışlarıma rağmen yoksun... Adını yalnızlık koydum. Çağırsamda gelmiyorsun...Bakıyorum derinlere sebepsizce, dalıyorum karanlığıma umarsıca...Belkide çaresizce...
Hani karşıdaki tepeleri seyrettiğimiz bir rıhtım vardı...İşte orada bekliyorum yarınlarımı. Mutluluğu getiren sandal alabora olmuş bedenimde...Umudumu yitirdim yine...Bu son kızıl akşam üstünde...Sensizliğimde...
Anısı biz olalım bu sokakların
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
Devamını Oku
öpüşmediğimiz tek saçak altı
hiç bir otobüs durağı kalmasın
Biz yürüyelim kent güzelleşsin
gürültüsüz sözcükler bulalım
yeni sevinçlere benzeyen
evet bekleyişler yakarışlar aşk acısı öyle yakarki ancak çeken bilir derin yaralar açılır kalpte kapanmaz ancak kabuk bağlar saygılar sevgiyle
BEN SİZİ UMUTSUZ GÖRMEDİM.! BEKLEMEKTE UMUT ETMEKTİR.SİLİNMESİN UMUDUNUZ HİÇ DİLERİM.VE DE İNCİNMESİN YÜREĞİNİZ..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta