Umutsuz Şiiri - Mehti Aslanboğa

-Umutsuz bu beton şehirde seni unutmam
ıtır kokuları duymuyorum atlar yok
yangınlar kavurmuş yüreğimi
bu eller diyarında yok hayat yok

Güneş gözlerinde yitirdi sadeliğini
ufuklar gülümsüyor sonsuzluğa
kasırgalar yürüyordu yollarda
alabildiğine yürümüş yangın çığlıklarıda
üşümüş resmimdeki son görüntü
son fırçamdaki umut eskimiş
uzun zamandır ağlarım
galiba bu gözler neye ağladığınıda unutmuş