Umutlu Çile Şiiri - Fatih Keskin

UMUTLU ÇİLE

Ben bir yeşil yapraktım o zarif dallarımda
Sallanır dans ederdim bu hayat rüzgarında
Hışırtılar çıkarır anardım hep Mevla yı
Yüzümü döner idim işveyle o güneşe
Yaşardım hissederdim lezzetim damarlarda
Siretimin şevk kılcalı nişandı suretimde
Bir güz arefesiydi saralık buldu beni
Kırdı tüm direncimi soldurup eğdi beni
Buyruğuyla topladım tüm varımı yoğumu
Saldım esen rüzgarla kendimi sahralara
Şimdi yeller oynatır bir o yana dağlara
Savuran savurana o yana bir bu yana

*

Ben bir su damlasıydım bir gölette ırmakta
Coşar akar dururdum bir o yana bir sana
Şeffaf temiz ve berrak hislerle dolu idim
Koşardım dinlenirdim ulaşmak için sana
Bir ağustos ayıydı ablukaya aldılar
Güneşlere yatırıp Bilal le işkencede
Çektiler tüm ruhumu aldılar beni oradan
Yükselttiler durmadan yakıp buhar eyleyip
Epey zaman aldım göklerde bulutlarda
Sonra muhkem kıldılar bir o yana bir ona
Sustum sükut eyledim kölece ve ezikçe
Sonra gözlerim bekler bir orayı bir anı

*

Ben bir buğday tanesi cılızca bir başakta
Yoklukla yetişmiştim yarı çıplak yarı aç
Yalnız bağlanmak için sıkıca o başağa
Yıllarca yandım piştim olgunluk yangınında
O kıraç toprakları alıp zerrelerime
Onun aşkı sevdası zikriyle yanıp tüttüm
Bir yaz akşamıydı harman ettiler bizi
Koparıp o başaktan saçtılar hepimizi
Kilitleyip irademi ambarda hapsettiler
Günlerce ayrı kaldım o bikes başağımdan
Türküler tüttürdüm ben bu karanlık zindandan
Filizleri okşardım depreştiren duamdan

*

Ben bir tohum yaprağı düşünce bir toprağa
Tekrar vücut bulup da varacağım ağaca
Tohumlarım bendedir sakladım epey zaman
Sabır suyu ilacım suladım her darlıkta
Ben bir ağaç içinde o eski günlerimi
Hep niyaz edip durdum gelecek ebedimi
Çünkü onsuz ayrılmaz hiçbir yaprak dalından
Kaderim orda benim o korunmuş levhada
İşte sular inince gökten o yerime
Kim tutar beni kim o bitilecek günde
Raks edip dallarımda şükürler belirecek
Beklerim Allah için o günler tez gelecek

*

Ben o su damlasıyım ki yoğunca o gökte
Rüzgarlara binip de mülkiyetleri bende
Gözlerim ufuklarda dört nala koşturup da
Dağlar çöller ırmaklar ötesini aşıp da
Çark edip mevzi alıp ulaşıp torağıma
Gökten yere sarkıp da varınca yatağıma
Elbet o gün gelip de cem edip o ceddimle
Ailemle eşimle dostumla ahbabımla
Tekrar eski günleri beklerim o zamanda
Gözlerim melül mahsun yakaracak Rahman a
Beklerim yaşamımdan emin olduğum gibi
İnancım bu noktada temeller kudretimi

*

Ben o buğday tanesi bekleyip bir çift el
Aydınlığa kavuşup sevinç haykıracağım
Ulaşıp özüme ben bağrında o torağın
Filiz vereceğim ben ilk damlayı yiyip de
Geçmiş yakınlarımla huzurunda bitip de
Beklerim tereddütsüz olacak tüm bu işler
Devralacak sahneyi perde arkası güçler
Olacak ve olacak velimiz o olacak
Çocukluk sevincini hep içime çekip de
Yıllar yılı bekleyip o toprağa girip de
Gelecek yaklaşıyor kapıda o gelecek
Beynimde cirit atan hayaller yeşerecek

***