Umutlarımla Gidiyorum Şiiri - Güven Tekin

Bazen yazamıyorum, unutuyorum kelimeleri, harfleri.
Benim için hazan mevsimi yaklaşıyor.
Buğdaylar başak verdi, geldi hasat mevsimi.
Yüreğimi de, beynimi ve bedenimi de alıp gidiyorum.

Sevdam ruhumda saklı.
Zamanla sen de unutacaksın belki de.
Sevdam bir saniye bile hatırlanmayacak.
İçimde yaşıyorum, acımı kimseler bilmeden.

Gidiyorum sessiz sessiz sonsuzluğa.
Kuşların sesleri kulağımda.
Senin sesin bağrımda bir yara.
Gönlüm zaten yaralı, sessizce gidiyorum.

Çiçekler susuz kalmış, yüreğim gibi.
Aşkıma, sevgime bir damla su verseydin,
Yıldızlar sönmez, çiçekler solmazdı belki de.
Gecelerim aydınlanırdı seninle.

Bir kere yüzüme gülseydin,
Bir kere "Seni seviyorum" deseydin,
Yüreğime son bir umut olurdu içimde.
Çiçekler gibi kurumadan, sessizce gitmeden.

Rüyalar sensin; güneş gibi yakar yüreğimi, eritirdi sevdan.
Fırtınaya yakalanmış bir gemi gibi,
Alabora oluyor yüreğim her geçen gün.
Batıp giderken bile bir seni ister yüreğim, yalnız seni.
Artık batıyor yüreğimle birlikte aşkın da, hayallerim de.