Umutlarımla Gardayım Şiiri - Ahmet Tulganer

Niye tren istasyonları,
Kasvetlidir?
Niye hep hüzün kokar?
Hep niye ayrılık acısı?
Kavuşmak haram mı,
Ayrılanlara?

Hadi bizim için bir defalığına,
Bunun istisnası olsun.
Deysin artık gözüm gözüne.
Kavuşsun ayrılan ellerimiz.

Bal kahvesi gözlerin,
Hep hayalimde.
Sözlerin,
Ah fakat
O gözlerin.

Ne narindi ürkek ellerin,
Ellerimin içinde.
Kulaklarım unuttu,
Artık billur sesini.

Gel artık beklenen tren,
Getir artık sevdiğimi,
Kavuştur bizi,
Kollarım sarsın artık,
Titreyen bedenlerimiz,
Birleşsin…