Ölüm kokusu sarmış;
vahşi ormanı.
Umut cesetleri sallanıyor dallarda.
Pembe ve acı kanları damlıyor,
toprağın kara ağzına.
İnsan suretindeki yaratıklar yazmış kaderlerini,
neylersin.
Sonları, bu yüzden;
hep “normal” karşılanmakta.
Bülent Akyol
İstanbul – 2017
Copyright ©
"İmgesizler Yurdu" isimli kitabımdan.
Bülent Akyol
Kayıt Tarihi : 21.12.2017 22:22:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!