Batıyor bak, bir güneş,
Hiçbir şey söylemeden uzaklaşıyor,
Başkalarının , umudu olmaya gidiyor,
Bizi ise , karanlık bir gece bekliyor.
Çürüyüp giden sayfalar arasında,
İnsanlar eriyor ,
Hayatının baharında, her genç insan gibi,
Ölmeyecek sanıyor, her şeyden habersizce yaşıyor.
Ağlayan bir kız çocuğu,
Geliyor gözlerimin önüne,
Karanlık rakipsiz , hakimiyet kurarken kalplere,
Umudunu yitirmiş bir kalp geliyor hayatımın önüne.
Binlerce hikaye, sönüp gidiyor gecelerde,
Habersizce ve sessizce,
Can yakıyor batan güneş,
Yine gidiyor yarınlarımız , acımasızca ve sevgisizce.
Geriye , güneşe hasret bir ömür,
Sevgiye muhtaç bir kalp,
Aşkına hayran bir insan bırakıyor.
Dönmeyecekmiş gibi bir daha , arkasına bakmadan gidiyor...
Kayıt Tarihi : 7.9.2018 14:03:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Umut ! Azizim çöl de bir kum tanesi. Ara ki bulasın. Ama yine de yarınlarımız aydınlık...
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!