Umutlarımı Söndürme Şiiri - Meryem Burma

Gönlüme hüzün çöktü benim yine de
Dağ başını dumanlar mı sardı şimdide
Ne çiçekler açmıştı benim gönlümde
Hazan olmadan yapraklarım döküldü de
Dallarım kurudu; soldu garip gönlümde
Gülmek değil ağlamak gelir içimden de
Mevsimler o anda kışa döndü gönlümde
Kuru toprak gibi suya hasret düştüm de
Bir damlacık su verenim olmadı yinede
İşte tam sen varsın yanımda dediğimde
Ne olur umutlarımı söndürme şimdide

Bırak ne olur sarılayım sana gönülden
Yıldızlar parlıyor bak şimdi bu geceden
Semaya adını yazdırdım ben gönülden
Sana güzel duygularla geldim yeniden
Ne olur duygularımı öldürme şimdiden
Kalbimde yaralar açılmasın derinden
Bırakıp gitme beni ne olur bugünden
Yüzümde gülücükler belirirken yeniden
Benim olsun o güzel günler şimdiden
Böyle küsmenin anlamı yok ki aniden
Ne olur umutlarımı söndürme yeniden

Ufkuna sığındım bak sen düşümdeyken
Sana bağlandım kalbimi aralanmışken
Yolunu gözlerim bir ışık olur derken
Bir daha düşün ne olur beni severken
Bir nebze mutluluğu bende tatmışken
Gözümde yaşlar olmasın artık sen varken
Ayrılık ateşini yakma sen gönlümdeyken
Ümit ışıklarını gönlümüzde yanmışken
Gel de aşkı yaşayalım zamanımız varken
Sevdanın ateşini paylaşalım seninleyken
Ne olur umutlarımı söndürme beraberken