Umutlarım Şiiri - Esat Erbil

Ben özgür doğdum
Umutlar içinde
Ama dediler:
Doğum anımda
İçin için ağladım!
Babam bana
Acı doğumumu anlattı
Benim halime
Oda hüngür hüngür ağladı!
Anneme döndüm
Sordum nedenini...
Sormadan gülümsedi
Umut gösterdi
Dedi:
Umutlar ve göz yaşı içinde
Seni doğmuşum.
Ben de güldüm, kardeş
Ve bacılarımda güldüler.
Gülüşümüzün
Nedenini
Hiç birimiz bilmedik.
Biz istedik
Annemin umutuna
Dayanarak
Umutla görüşüp,
Bir tanışalım
Umutu gördük
Merhaba verdik
Sizinle tanışmak
İstiyoruz dedik
Olamaz dedi!
Yorulduk hem de çok
Onu tanımak için
Tekrar zaman da bile
Dil açıp:
İmkansiz dedi!