Umutlar Mum Işığı

font face='Comic Sans MS' color='black' size='0,5'

Ateş düşünce yakar, su sancıyı bastırır
Hayat pamuk ipliği dehası olmaz kızım
Nedim söylerse ödül, Nefi derse astırır
Şiir ruhun gıdası, sahası olmaz kızım.

Tül ile bağlanmışım coşuvermez mi yürek?
Hangi hali diyeyim, sıralayayım tek tek
Beni anlamak için, gönlüme girmek gerek
Gönüllü esaretin rehâsı olmaz kızım.

Ak etmedi yüzümü, kara kazanın dibi
Katlime ferman yazar padişahın katibi
Susuyorsun, anladım, dut yemiş bülbül gibi
Teni kurumuş çölün vahası olmaz kızım.

Bekledim kış bitecek önü bahardır, yazdır
Gördüm ki baharların pahası kıştan azdır
Bir kez daha anladım, bu toprak vefasızdır
Başım düşmüş eşiğe pahası olmaz kızım.

Baharda çiçeklere ayaz vurdu, kavurdu
Zamansız koptu tufan paramparça savurdu
Yapraklar bir bir düştü, kalanlara don vurdu
Dilimde güz türküsü ki hası olmaz kızım.

Düşen bin parça olur, deryada gemi batık
Hıçkırık boğazımda, hayallerim körkütük
Uğradım hanenize yüzler asık kaş çatık
Bu geliş hasbelkader dahası olmaz kızım.

Sağı solu istemem, başka söze lüzum yok
Safa geldi hoş geldi, Azrail’e sözüm yok
Öteleri özledim, buralarda gözüm yok
Gelen ölüm meleği ahâsı olmaz kızım.

Talih yaver gitmemiş, tarifine ne derim
Kula kul olmaktansa terki hayat ederim
Çırılçıplak geldiğim yere geri giderim
Teneşirde Zülfikar çuhası olmaz kızım.

Rehâ:Kurtuluş