Bir sabah yanağımda öpücüğünün serinliğiyle uyanacağım. Belki aynı şehirlerde, belki aynı tren istasyonunda değiliz ama aynı gökyüzüne bakıp aynı yıldıza dilek tutan, tuttuğu dileklere olacak diye inanan iki deli yüreğiz.
Sen baştan aşağı şiir, ben tepeden tırnağa aşk.
Mutluluğu yazamayan kalemimize inat, mavi boyalı hayalleri saklıyoruz arkamıza.
Kaçamak gözlerle bakıyoruz yanımızdan geçip gidenlere.
Bazen bir şarkıda, bazen bir şiirde doluyor gözlerimiz.
Sol notası kadar derin, sus kadar umutsuz olsak da aynı melodide buluşmak için can atıyor isimlerimiz.
İstanbul bana hep seni hatırlatıyor.
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Devamını Oku
Çünkü onun gözleri de en az seninki kadar yeşil.
Hala, gülümseyen bir lale gibi
bana sürgününü gönderiyorsun
dört yanı çevrili bir kale gibi
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta