Umutlar Hep Olsun Şiiri - Deniz Gece Mavisi

Bir sabah yanağımda öpücüğünün serinliğiyle uyanacağım. Belki aynı şehirlerde, belki aynı tren istasyonunda değiliz ama aynı gökyüzüne bakıp aynı yıldıza dilek tutan, tuttuğu dileklere olacak diye inanan iki deli yüreğiz.

Sen baştan aşağı şiir, ben tepeden tırnağa aşk.
Mutluluğu yazamayan kalemimize inat, mavi boyalı hayalleri saklıyoruz arkamıza.
Kaçamak gözlerle bakıyoruz yanımızdan geçip gidenlere.
Bazen bir şarkıda, bazen bir şiirde doluyor gözlerimiz.
Sol notası kadar derin, sus kadar umutsuz olsak da aynı melodide buluşmak için can atıyor isimlerimiz.

Yan yana ayrı yazılır; biz can cana, kan kana, diz dize olalım derken huzurla tanışıyoruz.
Gülüşü masal, bakışı roman; her kelimesi özel ve güzel.
Sonra bir romanda başkahraman olarak buluyoruz kendimizi.

Sen kılıcını kuşanmış Don Kişot, ben bir yel değirmeni.
Dönüp dönüp sana akıyorum damla damla.
Sen ise içinde hep bir savaş halinde.
Aşkı kabullenmedikçe aşk doluyor hücrelerimize.
Ayak uçlarımızdan taşıyor dünyaya, sonra uyanıyoruz.
Aynı güneşe, aynı umuda ve aynı düşe. Seninle ve yine seninle.

Belki bir gün bir dua perisi yolumuza çıkar, sorar dileğiniz ne?
Sen beni, ben seni dilerim ve kader o anda yazar yazımızı.
Ayrı şehirlerde olmamıza inat.
Belki benim kaderim sen, belki senin kaderin ben.
Dua dua düşersin avuçlarıma, tane tane sayarım kirpiklerini.
Gözlerinin en kuytusunda bulurum gözlerimi ve dilime dolanır bir şarkı.
Ben seni yazarken sen beni okursun. Sonra toplamayı öğrenir ellerimiz; tıpkı ilkokulda parmak hesabı yapan çocuklar gibi.
Sen ile beni yan yana koyar toplarız.
Belki biz eder, belki de sonsuzluk, belki de aşk.
Kim bilir, hayat yaşamaya hâlâ değer. Hâlâ bir umudumuz var.
Hâlâ senin bende, benim de sende bir yerimin olduğu kadar umudumuz var.
Umutlar hep olsun.
10.07.2024 15:21