Gördük yıkık şu hânmân, yerlerde öz fikirler,
Derdik aziz kelamlar, göklerde tüm zikirler.
Girdik manayla arştan, kalpten döküldü kirler,
Şerdik şu nefsi yaktık, artık azad zakirler.
Serdik nadim gönüller, ruhlar sefil hakirler,
Korduk tutuştu küller, yalvar yakar şakirler.
Pusmuşsa çağlayanlar, sözler akarsa ahzen,
o kadar da önemli değildir bırakıp gitmeler,
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Devamını Oku
arkalarında doldurulması mümkün olmayan boşluklar bırakılmasaydı eğer.
utanılacak bir şey değildir ağlamak,
yürekten süzülüp geliyorsa gözyaşı eğer…
belirsizliğe yelken açardı iri ela gözler zamanla,
öylesine derince bakmasalardı eğer…
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta