Umutlar Şiiri - Mehmet Cıngır

Ne zaman bir umut yakalasam sularda
Terk etti beni sular,nereye baksam kar
Bir bergüzar bıraktım sana uykularda
Yaladı yüzümü bu uykularda rüzgâr.

Gezer dağlarda leylak kokulu bulutlar
Islattı bulutları dağ kokulu yağmur
Doğum yaparken öldü umutsuz umutlar
Kuyudan bakar yağmura, gözleri mahmur.

Suretimi gördüm ben bir çukur aynada
Akrep delice yelkovana yetişemiyor
Bütün zamanlar her zaman aynıdır dünyada
Hiçbiri bir diğerine bitişemiyor.

Umut, bir balık rüyanın ufkunda yüzer
Yakaladığın bir umut değil bir hayal
Su gibi kayıp gider elinden her seher
Hayali kalır hatırında hayal meyal.

Sen Kafdağı’nın eteğinde bir noktasın
Bin yıl gezse bulamaz seni kelebekler.
Gecelerde var da sabahlarda yoktasın
Seni mavide bekleyen nafile bekler.

Yedi kedinin fareyi yediği gibi
Filizlenen bütün umutlarımı zaman.
Merih’ten bile görünür denizin dibi
Kopunca tükenen ırmaklarda bir tufan.

Umudumu kestim senden ey hayal umut!
Gelme istemem;kışta gelsen neye yarar
Ben seni unuttum ey,sen de beni unut!
Geliyor göklerden gelmekte olan karar.