Umutlar Şiiri - Nejla Özkan

Yağmur mu değdi tenine
Ellerim, odam toprak koktu
Senden önce zaman yoktu
Seninle var oldum şiirlerin içinde

Umutlarımı süzdüm ince ince
Tiryakin oldum dünden önce
Ay ışıgı teydi tenime
Seninle var oldu şiirlerim içinde

Yaşam pınarım yüreğinde
Çağlıyor yakamozlarda
Gözlerine dalarken her gece
Sende var oldum ay ışığını suretinde

Düşüyorum her gece hayallerine
Okşuyorum kekik kokulu saçlarını
Kanayan yaralarıma basıyorum ellerini
Dua gibi okuyorum şiirlerini mısralarını

Ağlıyor ayın gözleri,zümrüt yeşilinde degil
Seninleyken her nefesimde özlerdim
Yaz gecelerinde hasat harmanı savururken
Aglıyor ay ışığı suskun yüregim özlerimin mavisinde

Masumdu bizim aşkımız
Ayağımızda prangalar
Yüreklerimiz mahpustu bize
Hiç bitmeyecek ay ışığında şarkımız

Dolaşıyorum caddeleri sessizce
Bakıyorum resimlere gidiyorum maziye
Yaz geceleri ateş böcekleriyle dans ediyor
Oynaşırken yıldızlar sesizce
Bir garip aşk aglıyor efsunlu

Aşkın bağında bülbül olurdum
Ah gül bahçesi gül kok bana
Seni saatlerce okurdum
Kalem olup yazsam sana

Rüzğar savururken saclarımı
Umuda sakladım yarınımı
Bir güzele gönül verdim viran etti
Ey hat
Şimdi bir okyanusta çabalarken yüregim

Uzanmış ellerim sıcak ellerine
Tut tut hadi boşluktayım
Bakıyorum gökkuşağı gözlerine
Hala var umutlarım zemherinin gülüşünde