Umut Yok/Var Şiiri - Cengiz Akdag

Ta sonsuzdan bir el uzanır,
buz gibi yüreğime.
dur dokunma desem,
delip geçer benliğimi.
ruhumda bir göz
kanar damla damla,
sel olur,
boğar varlığımı.
yok! yok!
umut yok.
karanlıkta güneş yok.
omuzumda sinsi bir ağırlık,
gülüp geçer hayat diye.
kelimeler uçuşur darmadağın yerlerinden
yakalasam bir kaçını
dizsem yan yana,
buluştursam bir manada,
sonra okusam soldan sağa,
günah kokan dudaklarımda
yine o üç hece
'umut yok'
.........
şimdi isyan zamanı,
libas giymiş faniliğe.
güneşin aydan doğduğuna inananlardanım,
mücadelem aydınlığa.
kalbim kin tutmaz benim,
affetmek hamurumda.
bir de unutmak olsa keşke..
şairin dediği gibi:
'unutamazsın! çünkü unutmak için önce unutulmak gerek'
bu da yüreğimden çıkan, son üç hece olsun:
'umut var'..