Umut Varmu? Şiiri - Nurani

Umut varmu?
Yürek bağiryor
Canim aciyor
Kimse yoktur
Koldan tuta
yaȿ am oldu
hepsi azap
hoȿ luk oldu
bize serap
könül olmaz
bizden razi
utaniyorum
kendimden
hoȿ luk görmedik
yaȿ liktan
bu ömrümden
yaȿ amdan
bitilmedik
amaclardan
bilmiyorum
umut varmu?
kimse gelsin
uzaklardan
yardim versin
halas etsin
tuzaklardan
umudum yok
gök yüzünden
bendelerden
hayvanlardan
bilmiyorum
kimse geler
yardim için
kolum tutar
halas eder
bu dünyadan
hatta olsa
yerim toprak
söz veriyorum
gene gelmem
bu dünyadan
soru sormam
öyle olsun
dünya yoktur
bende onu görmemiȿ im
hiçbir zaman
dogmamisim