Bir “umut” vardı,
Ya da “var” diyorlardı…
Nasıl bir şeydi, kime benzerdi, neydi, niceydi, bilmedim, görmedim..
Hiç tanışmadım, elini sıkmadım, konuşamadım….
Bir “umut” var diyorlardı…
Neredeydi, nasıl yaşardı, ne işe yarardı,
Kime kar, kime zarardı bilemedim,
İki çift laf edemedim, üstünü çizemedim, yazdığını silemedim
Niye vardı, vardı da kim aldı, arayınca neden bulunmadı,
Bize mi sunulmadı, lazım mı diye sorulmadı,
Konuştum susturmadı, sustum konuşmadı
***
Bir “umut” vardı,
Ya da “var” diyorlardı
Arayan bulur dediler ama “şekil şemal belirtmediler,
Adres bile vermediler
Ne robot resmini çizen oldu ne şeceresini bilen! ...
Ana adı baba adı hak getire, memleketi belirsiz, sabır adına “densiz”
Neyini sorsam “isimsiz”
Bir “umut” var diyorlardı…
Lastik misali uzayan, uzadıkça “kaybedenin mezarını kazıyan”,
Merhamet gösterip acımayan, yitirilince bulunamayan bir garip duygu! ..
Bir nefes mesafesi kadar yakın gibi ama kaf dağı mesafesi kadar uzak! ..
Rotası bilinse de her yanı tuzak! ..
Belki bir “Eren” sabrının mükâfatı olabilecek kadar nadir,
Ama gel gör ki; “Eren” olmak kiiiim, sen kim be Kadir? ! ....
***
“Umut” bir ülke belki, kendi içinde “ama savunmasız”
Yedi düvel çöreklenip, çullanmışken acımasızca üstüne
Nasıl savunacak, nasıl koruyacaksın? !
İhanete uğrayıp kendi içinde ve “en sevdiğinden yerken mermiyi”
Kime vuracaksın, nasıl vuracaksın? ! ...
Sevdiğin ki sevmekten ürker! .. “Seviyorum” diyemez! ..
Hani ister belki ama “sevemez! ..”
Dalını budağını yontar mevsimsiz….,
Kırılır kolun kanadın
Ne “umut” bırakır geleceğinde, ne de umuda dair bir hayal! ..
Öyle bir sis çöker ki yüreğine,
Gerçek olan ne varsa ve ne varsa umut üstüne hep“hayal-meyal”
***
Umut ki; sevgiliden daha güzel, umut ki; sevgiliden değerli
Sevgilinin içinde gizli değildir umut,
SEVGİLİ; “UMUDUN İÇİNDE SAKLI! ..”
Sevdiğini kaybetmezsin “umudunu” kaybetmedikçe
Ama sakın ha! ..
“Sevdiğini” sevgili sanma, “sana umut vermedikçe! ”
…..
Bir “umut” vardı,
Ya da “var” diyorlardı! ..
Ben “ulaşan” olamadım, nail olamadım her neredeyse
Umudunu kaybedenin neleri kaybettiğini söylemiştim az önce
Kaybettiğim kaybolmuştur
------“Kendini bende kaybetmezse”
……
Gözlerim bakıp bakıp
Hala “UMUT” diyor,
Her nedense! ....
Kayıt Tarihi : 18.10.2009 14:45:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!