Umut Var... Şiiri - Neyzen Muharrem Dere

Son nefese kadar hem de
unutma sakın
umut var

Değil mi ki
çıkmadı can
bedende çırpınır
kuş misali.

Yürek pıt pıt
devam o zaman.

Nefeste nimet
hem alırken
hem verirken...

Koş hadi
aynaya bak önce
yüzün
belki kaygılı
pişman ol
özür dile
kendinden
en evvelâ.

Sonra
en yakınlarından başla
helâllik iste
al muhakkak...

Ardından
tekrar koş
aynaya
bu sefer
mutlu bak
huzurlu
yüz kasların gevşemiş
bakışların belki
daha derin
iç çek
kabarsın göğsün
az düşün...

Sonra
sonra
doğru yaşamaya...

Unutma
seni bekliyor hayat...

12.03 - 29 Ekim 2009
İstanbul

Adapazarı’nda yaşayan Vildan Kahveci kardeşime...