Umut Ufukta Şiiri - Fırat Özcan

Yalnız bir kayık, okyanusun ortasında.
Vurmuş bir kayaya.
İçine su alıyo, batmasa da.
Rüya görüyo halbuki ;
Batmış derine, parçalanan gövdesiyle.
Ufukta kıyı, ama yakın ama uzak,
Yine de ulaşılabilir duruyordu ancak.
Yalnızlık içinde bir an,
Rüzgar sessiz, dalgalar fısıldıyor,
Ama kürekler kırılmış, eller boşta,
Gökyüzü karanlık, yıldızlar sönmüş,
Bir vakitler parlak olan umutlar, şimdi derin sularda.
Belki de kıyı, ulaşmak için değil,
Sadece hatırlamak için var.