Senelerdir acı, kahır hiç durmaz,
Kötü ile iyi asla bir olmaz,
Yüreğim ateş, ciğerim kül oldu,
Ruhum güllerden, çiçeklerden caymaz,
Bende halklara imrendim uyandım,
Bozuk düzene direndim dayandım,
İşçi, köylü, emekçiyle dostuz biz,
Kıpkızıl şafak rengine boyandım.
Ben bazen Laz oldum, bazen Ermeni…
Herkese can dedim sende duy beni,
Ey Sünni, Alevi, Zerdüşt, Süryani…
Yolum devrim yolu hem de yepyeni!
Zenginler yoksulları insan saymaz,
Fakirin, açın derdini anlamaz,
Uykudan uyanın ey uyuyanlar,
Bu düzen ezer geçer kana doymaz.
Bir olalım güneşi harlayalım,
Tüm insanlara umut toplayalım,
Yüreğimizdeki sevgi sönmesin,
Bu düzeni yıkmayı hak sayalım.
02.03.2014
İstanbul
Kayıt Tarihi : 2.3.2014 03:01:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!