Çık artık şu çukurdan,
sonra silkelen özgürlükle...
... ve temizlen tüm günâhlardan.
Pak ol ki,
Açacağın sayfa da sana benzesin.
Zamanı da geldi, o kalemi kırıp atmanın...
Bunu al! O da siyah; ama rengi...
İçi, yağmurdan sonra olan belli!
Dışı sen...
İçi bir de ben, Umut.
Sana sesleniyorum!
Kayıt Tarihi : 13.2.2008 17:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
01.59 12.02.2008
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!