Umut Susuz Şiiri - Yasemin Kaplan

avuçlarım kanıyor
tutan ney?
yeşil haykırırken,
kutsal anıtlar dikilirken.
iyi günlerin dostu kelebek,
bütün mutsuzluğuyla
geliyor üzerimize ömür.

darmadağın suskun
darmadağın mutsuz!
kendine dönüyor evren.
tedirgin erketede nefes.
bıkkınlık...

göçüp gidiyor içimden
bir kuşak
yok oluyor anılar

çocuklar haykırıyor
kahhar eylemler
boş söylemler.
kendini bilse de ilim,

suskun dil,
kemiren bir ıssızlık
vahşi bir yalnızlık...
yok sayıyor kayıp adresleri
posta güvercini.

çetelesinde kirli günahlar
yokken henüz
ak sütüyle gül memelerinde kadınlar
çocuklar haykırıyor
üstümü örtüyor ömür.

martılar yırtıyor
çirkin sesiyle geceyi.
yükseliyor
karaya çarpıyor kendini ömür...

bıkkınım çok bıkkın!
evren yetmiyor, yetmiyor, yetmiyor...
parçalanmaya yelteniyor ömür.
iyi günler içindi kelebek

dostlar vurulmuş,
canan hiç yokmuş.
hangi sokakta naaşları?
hangi sokaktayım?
gözlerim hangi ufka dalmış?

yok anları,
anıları...
evren çürümüş!
ay, aşkların yorumu değil artık.
yeni sevinçleri ekmiyor gün.
her yerde kuş ölüleri,
kanat uçurumları...
erkete sisli yamaçlar,
ayrılık hüzünleri...

ve şiir yanımın ağıtları
kayıp şaire yanıyor....