Umut Penceresi Şiiri - Suat Türkay

Bugün;
Umutla açtım penceremi,
Sabah erkenden,
Gün ışımadan.
Soğuğu hiç düşünmeden,
Umut dolsun istedim penceremden,
Ve gün ışığı girsin içeri,

Uçsun gönlümün bulutları,
Göktekilerle kaynaşsın istedim,
Kuşların gittiği,
Güneşin gizlendiği bu günde,
Umutla açtım penceremi
Bu sabah erkenden.

Gök gri,
Yer sesiz,
Rüzgar susmuş iken,
Umutla açtım
Sevdiğimin gönlüne,
Gökyüzüne doğru açtım penceremi.

Sevgiyle erir
Soğuğun kini,
Umut eser belki
Penceremden içeri diyerek,
Bitmeyen bir umutla açtım,
Sonuna kadar.

Kim bilir?
Belki ılık nefesi dolar
Belki de en azından
Hâyâli süzülür içeri diye
Öyle bir umutla açtım
Bu sabah gökyüzüne.

Kuşların bile uğramadığı,
Ve akşamdan,
Karanlık bir hüzünle
Sessizce kapanan,
Yalnız penceremi.

31.12.2005 BOĞAZLIYAN.