Umut Pekin Şiirleri - Şair Umut Pekin

Geceleri rüyalarima dalma be can.
Hasretin kamciladigi askinda,
Köreltme sehvetini.
Hinca hinc kasintiyla
Bogdurtma kendini.
Orgazmdaymiscasina birakiver,

Yasadiginin yansimasiysa hayallerin,
Haydi sürükle pesinden hayallerini.
Bir tan vakti;
Ucsuz, bucaksiz tarlalarda
Yalinayak,
Essiz bir kovalamacaya kaptir kendini.

Üstü kana bulanmis cesetlerle,
barikat kurulunabilinirmi?
insanlarin özgür düsüncelerine.

Analarin evladlarini sikistirmislar,köseye cellatlar
Kafalarinda paranoyak sizofreni,ellerinde ölüm makineleri

Geceyi soyundurabilirmisin?
Maviye büründürebilirmisin gögü,
Hani gündüzdeki gibi.
E...Pekala
Maviyi soyundurabilirmisin?
Denize gölgelendirebilirmisin gögü,

Hey can!
nedendir beterligin
benim sana ulasamamam nedendir?

Bir an cilginsi
sanki öpecekmissin dudaklarimdan.

Yetisilmeyenim,
Yetisemedigim desem.
Ah! uzanipta avuclarimda kaybettigim hayalini.
Ah! sacini,
Ah! kadife tenini,
ömrüme sigdiramadigim

Ve yine rehavetteyiz.
Bagdaslik kuramadigimiz dünyanin,hangi denklemlerini siraliyoruz ardi ardina.
Icimizdeki nelerimizi kusuyoruz.
Yine hangi öfkeyi basimiza tac ettik.
Anlamini yitiren birseylerimiyiz? yoksa hayatin.
Anlamini kavrayamadigimiz kelimeleredemi? küstük yoksa.

Hani her yandan saldirilar gelisir ya.
Hani her kösede karsilastiginiz,yüzü gizli maskeliler.
“Dört yanim pust zulasi” sairin dedigi gibi.
Insanlar yetisemedigi hayallerine, nasilda bir anda kin ve nefretle saldiriyorlar.
Kendi yenilgileriyle, yetisemediklerine nasilda tavir alabiliyorlar.
Maalesef acikca cikip bunu dillerinde yok.

A

Cocuktum.
Kuru ekmegim yoktu.
Ama koca koca umutlarim vardi,kuru ekmegimin arasina sardigim.
Bizim farkimiz bu olsa gerek derdi bana,bulutlarin üstünde sevistigim sevgilim.

Bir sarki, bir ezgi,nerede simdi.
Nerelerimizde sakliyoruz? hüznünü yigitliklerimizin,yogunlugunu asklarimizin.
Unutulmaya deger daha büyük mutluluklar icinmi? eskittik o ezgiyi.
Yoksa o melodinin etkisi sirf güncel bir sarsintisimiydi? yüregimizdeki o zamana ait olan.
Icimizden yitip giden asklarin,arkasindan döktügümüz sular,gözyasi denizlerimiydi? boguldugumuz.
Neden bir anda ölüme meydan okudugumuz asklara, simdi cok uzaktayiz?