Umut Olsaydım Sana Şiiri - Serpil Koçar

Ben senin bir gün beni sevebilme ihtimaliyle sevdim
Kahkahalarına tutunup, yüreğinin güzelliğini gördüm
Umursamaz tavırlarında gizlediğin hüzünleri sevdim
Ben senin beni sevebilme ihtimalinde sevdim

Kendine gizlediğin o acıları hissedip
Yüreğindeki hüznü okudum sesinin tonunda
Gözlerindeki geçmişe olan öfkeni gördüm
Ben yinede beni sevebilme ihtimalini sevdim

Yüreğindeki merhameti hissettim Geçmişin acılarını gizleyip
Attığın o kahkahaları duydum kulaklarımla zaman zaman
Bazen benimle paylaştığın o kederlerin var ya hani
İşte onları silip atmak isterdim geçmişinden be adam

İçinde öldürdükleri hayallerini verebilseydim keşke sana
Kendini öyle bir kapatmışsın ki hayata karşı taş olmuşsun
Duygularına gem vurmuş, acılarına tutunup yaşıyorsun
Bütün umutlarını hayallerini öldürmüşsün yüreğinde

Çoktan selanı okumuş, kılmışsın cenaze namazını
Diri diri koymuşsun sen kendini bu hayatta mezara
Kendi ellerinle dikmişsin kendi mezar taşını yüreği güzel
Olsun ben yinede beni sevebilme ihtimalini sevdim sende

Umut olabilseydim keşke, yarınlarına dokunabilseydim
Sarsaydım o Yüreğindeki bütün acıları, merhem olsaydım
Sevgimle yeşertseydim hayallerini, umut tohumları ekseydim
Yüreğinin en güzel yerine, yeniden yeşerseydi sevgimle be adam