Yıldırımlar hangi evlere düşüyor
Hangi ocak hangi umutlarla sönüyor
Yalvaran kaç çocuk annelerinin feryadlarıyla bir ömür unutulmayacak keder yaşıyor
Nerelere varılacak bu kadar,hiç bitmeyecek kaderin çilesi
Sisler karanlığa sesleniyor korkuyor çocuklar
Bir bir dökülüyor gözyaşları kapıdan biri giriyor
Oğlum ben geldim diyor o gece
Hiç unutmuyor çocuklar çilekeş fermanın azabını
Yanan evler tutuşan onca yürek hiç dinmiyor yüreklerindeki acı
Ne zaman bir miktar su içseler
İçlerinde bir kıvılcım tekrardan parlıyor
Bu çileyle bitmiyor işte
Karanlıklarla dolu gecelerde rüyalarda bir umut arıyor insan
Kayıt Tarihi : 27.9.2022 22:00:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Çarpan kalbim.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!