Umut Mevsimi Şiiri - Ercan Keskin

Neredeyse yaz geldi güneş yüzünü döndü,
Acılar katmerlendi Umut eskisi gibi...
Kâh ağlaya kâh güle dermansız içi söndü,
İyice tükenince görünüverdi dibi...

Tadımlık bile olmaz ,felek kimine cömert;
Bu nasıl meyil ise kimine göre değil.
Topla ümitlerini bu eller bize yaban,
Gidelim başka yere bitsin şu tasa bu dert.

Bahar :Umut Mevsimi yaza biriktirilen,
Gönlü bol olmalı desteklenir mi kerhen?
İçinde aşk var ki gerçek Umut Sarmalı,
Dingin bir kafa gerek geçer mi dağdağalı.

Ey ,Bahar !Mevsim sonu elin açık bulunsun,
Dağıt şu yoksunlara gönüller Umut dolsun.
İlhamı gani gani şair şiire dursun,
İnciden dizelerle aşka gerdanlık sunsun.