Umut mevsimi yok artık bu bedende
Sonsuz bir kış başladı o hüzün gecesinde
Rüzgarlar hep hüznü getirdiler
Hep gözyaşı getirdi o kara bulutlar
Islandım kendi göz yaşlarımla
Anladım baş başa kalınca kendimle
Meğer yalnızlıkmış;
Meğer sensizlikmiş alın yazım
Kayıt Tarihi : 26.12.2008 19:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!