Acı tatlı anılarla bu günlere kadar geldik,
En güç koşullarda bile özümüzü yitirmedik.
Sevdik, saydık, hoş gördük ve asla bencillik etmedik;
Dayanıştık ve üleştik; gölgemizle güreşmedik!
Bize bizden başka gerçek dost yok; düşmanımız pek çok!
Bizdik kederle mükedder, sevinçle pek mesrur olan;
Yürekleri sevgi, saygı hem de hoşgörüyle dolan.
Bizdik istenmeden her dem yardımlara hazır olan;
İtibar etmezdik zira çelmezdi hiç yalan dolan!
Bize bizden başka gerçek dost yok; düşmanımız pek çok!
Ne oldu da dostlukların çivileri çıkıverdi,
En has arkadaşlar bile birbirinden bıkıverdi.
Fikir zikir şöyle dursun, kısır döngü fitil verdi;
Eski çamlar bardak oldu, içtenlikler sona erdi!
Bize bizden başka gerçek dost yok; düşmanımız pek çok!
Yine de umut kesilmez, belki nostalji rol oynar;
Duyarlı yürekler bir gün bıkar ve hasrete doyar.
Kalpten kalbe yol bulunur, niyet kendini sorgular;
Saplantılar yitiverir, söylemler ince vurgular!
Bize bizden başka gerçek dost yok; düşmanımız pek çok!
12.05.2010
Seçil KaragözKayıt Tarihi : 15.5.2010 00:10:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!