Sıkıntılıyım içim daralıyor
Yaşamak anlamsız geliyor
Dünyanın bütün dertleri
Sanki gelip beni buluyor
Öylesine çökmüşki hüzün
Yıkılmış harabeler gibiyim
Daralmış göğüs kafesim
Kalbimde atmasa ölü gibiyim
Yok, oldu benden bir bir umutlar
Kalmadı hani nerede yarınlar
Yaşamak bile yük olmuşken bana
Yarınlarda yalnız mutluluklar sana
Aydınlık bir şeyler yazmak isterdim
Gece siyahına bürünmüş defterime
İçimden gelmiyor, razı oldum kaderime
Umut kalmamış, hani nerede aydınlık
Her yer karanlık, her yerde karanlık
Sebati Manav 19 Temmuz 2001
Kayıt Tarihi : 10.6.2023 12:38:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!