Umut İle Konuşmak Şiiri - İsa Tekin

Hoş geldin umut
Gel otur karşıma
Yoğrulan acıların,
Kutsal alın terlerin,
Ve binlerce nasırlı ellerin
Emeği üstünde olsun
Gözümde tütüyorsun
Bir avuç gökyüzünden
Gayrisine hasret
Demir parmaklıklar
Hücreler
Kelepçeler
Hasret
Keder
Özlem
Ve binlerce zor
Beniliğinden ürktüler
Yokluğundan yararlandılar
Çok beklediler
Çileli insanlar
Ömür tükettiler
Mapus kapılarında
Umutla
Adınla yaşayan analar
Umut isimli körpecik çocuklar
Bak bir çocuk ağlıyor
Bunlar bizim çocuklarımız
Hasreti sana
Seni istiyor
Umut diye diye kötülere inat
Yaşattılar yavuklular, sevdalılar
Hoş geldin umut
Gel otur karşıma
Doyasıya seyredeyim seni
Rengini,
Mavimsi gözlerini
Düşündüğümden de güzelsin
Bir gizli sevda var sende
Dur
Çevirme gözlerini benden
Gözlerinin içinden okuyorum
Gözlerinin rengine
Ben zaten vurulmuşum.
Anlatmalıyım seni
Benim gibi hasret çekenlere
Hoş geldin umut
Gel otur karşıma
Kımıldanma hiç
Hiç tadamadım mutluluk
Mutluluk çok güzel şey olsa gerek
Sevinç ne garip
Resmini çizeyim
Nasıl boyayayım bu renk cümbüşünü
Denizle güneş öpüşmüş sanki
Kutsal emeğin sahibidir bunlar
Ozanlar
İşçiler
Emekçiler
Şairler
Ve de ressamlar
Fırçam çizmiyor
Yetmiyor kutumdaki boyalar
Bu kadar güzel
Olduğunu bilmiyodum
Zaten ne demişler
'Güzellik başa bela güzel'
Hoşgeldin umut
Gel otur karşıma
Sen çok yiğit ile yaşadın
Anlat bana Roma'yı
Spartaküs'ü Galile'yi
Arkadaşlarını anlat
Paris sokaklarındaki geceleri
Chiago'daki işçilerini
Moskova meydanlarını
Nazi kamplarını
Saygon zindanlarını
Evin'i
Mamak'ı
Metris'i
Adana'yı
Diyarbakır'ı anlat
Dicle'nin akışını
Dicle yaslı akıyor,
Dicle kanlı akıyor.
Hep anlat
Bizimkileri anlat
Seni yazıyorlar sen yokken
Hoş geldin umut
Gel otur karşıma
Anlat bana Latin Amerika'yı
Aç insanlarla dolu Afrika'yı
Uzak Doğu'yu
Silah seslerini
Top mermilerini
İran'ı, Irak'ı
Filistin ne durumda
Ya afrika ırkçılığı
Sinirlenme canım
Bilirsin bunları
Anlat bende öğreneyim
İşin çok biliyorum
Cepheler seni bekliyor
Sevgili yavruların aç
Fabrikalar
Mahpuslar
Okullar ve öğrenciler seni arıyor
Hoş geldin umut
Dur biraz daha bekle
Bitmedi soracaklarım
Öğrencilerin
Öğretmenlerin
Yazarların
Şairlerin
Ozanların
Seni düşünerek hasret çekenler
Hasret dünyasındalar mı halen
Yetiş
Durdur çarkını devranın
Bu böyle sürmemeli
Özlemler
Acılar
Hasretler
Ürkmeli senden sen doğarken ufukta
Hoş geldin umut
Dur biraz daha dur
Anlat bana
Özgür sarp dağlarına
Ne zaman güneş doğacak
Gökyüzünde kanat çırpan ak güvercinler nerede
Zeytin dalları kurudu hasretinden
Mecalsiz kaldım seni düşüne, düşüne
Gitme bu karanlık gecemde
Yalnız bırakma beni
Beni de götür ben de geleyim.
Hain karanlık
Geceler çekilmiyor artık
Ülkemi kara bulutlar kaplamış
Ben suskun
Ben yalnız
Yalnızlığım da yazmak
Seni karanlığa inat
Sen gelene dek
Şimşek çakarken
Gök gürlerken
Bereketli yağmurlarınla gel
Ve parıltını bekleyen
Bir çift yöz ağlıyor
Ağlatma gel...