Umut Hep Yüksekte Yürüyordu

Sabah sabah yatakta bir seksen gerinerek uyandım.Birkaç egzersizi tekrarlayarak ,dizlerime basmadan ayağa kalktım.Omuz ve kol gimnastiğinden sonra banyoya girdim,elimi yüzümü bolca sabunlayıp yıkadım.İşaret parmağımla bolca krem aldım ,avuç içime yayarak yüzümü boynumu ve ellerimi kremledim.Saçlarımı fırçalayıp,kolumdaki lastik bantla bağladım.Pijamalarımı itinayla katlarken giyineceğim kıyafetlerimi düşündüm.
Hemen giyinip,kalın hırkamı omuzlarıma aldım,elimde anahtar kapıya yöneldim.
Dışarısı hafif esintiliydi,atkıma sarılarak sokağa çıktım.Huzur dolu bir geceden sonra mutlu ve umutlu yürümeye başladım.
Kimseye bağımlı olmadan yaşamak ne kadar değerli olacağını düşündüm.Okutulan kız çocuğunun ne kadar şanslı olduğunu,geleceklerinin özgür ve kendilerine güven duymakta haklı olduklarını düşündüm.Ayaklarını sağlam yere basmak buna denirdi.Korkusuz ve cesur olmaktı okumak.Aklını kullanmaktı,herşeyin en güzelini ve doğrusunu uygulamaktı okumak.Sonsuz düşünmekti,yorumlamaktı.Zoru başarmak ve yükselmekti.
Otobüsüm geldi,bindim.
10 dakika sonra doktorun önündeydim,işlerimi hal edip geri döndüm.Bielefeld otobüsüne bindim,tam zamanında Ortopedi doktorundaydım . Sağlık kartımı uzattım,geçerli değil dedi hemşire şaşırdım.Aslında tarihi geçmeden yenisi geliyordu,fakat ben dikkat etmemişim.Tamam dedim.Uzun zaman önce kemik ölçümü yaptırmıştım,beni başka bir hemşireye yönlendirdi.O zaman 20 dakika tünelde yapılmıştı,şimdi teknik gelişmiş,ölçüm on dakika sürdü.Kağıtları elime verdi, başka bir hemşireye yönlendirdi.
Hemşire banim konuşmama fırsat vermeden ardarda sorular sormaya başlayınca,telaşlandım,derin nefes alarak kızar gibi,artık söyleyin adamı çatlatıyorsunuz diye diklenince,...
-Daha önce kemiğiniz kırıldı mı?
-Kortizon aldınız mı?
-Bir hastalık geçirdiniz mi?
-Hangi hastalığınız var?
-Doktor neden sizi gönderdi?
-Sizde kanser var mı?
Benim aklım yerinde değildi,dilim damağıma yapışmıştı,sormaya korkarak sinirlendim.
-Bana bakın ben ayda 500 Euro sağlık sigortasına aidat ödüyorum,bana görülen muamele bu mu,dedim?
Hemşire benim rengimden yanlış yaptığını anlayarak;
-Hayır hayır korkmayın,sizin kemikleriniz 20 yaşındaki gençlerde olduğu gibi sağlam.Kemik erimesi yok,yalnız 40 Euro özel ödemeniz gerekiyor dedi.
Bir an beynim sallandı diye düşündüm,hemen kendimi toparladım,
-Bu kadar mı,dedim?
Parayı ödedim,hemen dışarı çıkarken neden kızıyorum,kötü birşey olmadığına göre sevinmeliyim.Olan 40 Euro'ya olsun dedim.Elimdeki raporla tekrar kendi ortopedi doktoruma gittim.Neticeden memnun oldu ve bana ''D3 '' vitamin habını yazdı,Güneş ışığından yoksun olanlarda bu eksiklik oluyormuş.Böylece problemlerimi çözerken aynı zamanda umut hep yüksekte yürüyordu.