Ümüt Güngör Şiirleri - Şair Ümüt Güngör

'Gidelim bu diyardan gören olmasın bizi,
Ses çıkarma ne olur sezen olmasın bizi,
Gidip mutlu olalım üzen olmasın bizi,
Nasılsa bizi bekliyor gökyüzünün kucağı.

Yeri göğü yaradan,
Nimetlerle donatan,
Bize canlar kuşatan,
Allah'ım sana şükür.

Sonsuz senin rahmetin,

Çanakkale şehitlerin kucağı,
Hak yoluna şehadetin ocağı,
Cennet bahçesinin tatlı sıcağı,
Çanakkale kan kaynıyor toprağın.

Çanakkale düşmanını boğuyor,

Çiğdem çiçek açtımı,
Kokusunu saçtımı,
Güzellikten korkanlar,
Birer birer kaçtımı.

Çoruh yine taştımı,

Gül verelim gül derelim,
Hakkı ile okutana,
Gönüllerden gül derelim.
Öğretmene gül verelim.

Talim edip tarihini,

Nur inecek bereketle,
Sabır şükür deyip bekle,
Hayır'ına hayır ekle,
Ramazan'da Ramazan'da.

Gül olacak hep nimetler,

Sevda bahçesine düştü yolumuz,
Çiçekti güldü sağ ve solumuz,
Demet çiçek taşır iken kolumuz,
Sevdanın baharı geldimi dedik.

Dua eden daim bulsun felah ı,
Eksik etmez rabbim ona salah ı,
Dua denmiş her müminin silahı,
Bayrak deriz vatan deriz hak deriz.

Dua gerek mümin olan kullara,

Hüzün perdesi inmiş, güzelim satırlara
Vallahi taşımazlar, yüklesen katırlara
Bekleme fayda vermez, gitmende yatırlara
”Gelmezse keyfi bilir diyeceğim” sevmesem.

Ümidim duramıyom, heceleri yazmadan

Yıkmak gelir içimden şu dağları,
Hain yakar üzüm veren bağları,
Toplar isem içlerinden sağları,
Mavzerimle delik deşik ederim.

Köpek soyu eceline susadın,