UMUT GÜNEŞİ
Nehirlerin, kevser aktığı dağlardan gel,
Diyarları, peygamber kokan çağlardan gel.
Bir kez daha tomurcuklan bağrımızda,
Etrafa umut saçan bahçelerden gel.
Dağların dorukları dumanlı olur
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Devamını Oku
Geriye dönmez savaşçılar...
Fırtınayla yıkanmıştır ömürleri
Karla yıkanmıştır yüzleri...
Bu yüzden asla vedalaşmaz
Ayni minvalde karaladigim bir siiri sunuyorum.
Güneşim Sensin
Sen, bir güneş kadar, sıcak ve uzak,
Ve ecelim kadar, bana yakınsın.
İncinmiş kalbime değen bir dudak,
Annem gibi güzel; rüya kadınsın…
Sürgün ülkesinde, sevgi ve umut,
Akan bir nehirdir, dudaklarından.
Kurak mevsimlerde en akim bulut,
Damla damla yağar yanaklarından.
Elenmiş topraksın sonsuz gökyüzü,
Varlığın formusun; maddenin özü.
Îsyan ateşinden kalan son közü.
Nâra dönüştüren, narîn kadınsın
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta