UMUT GÜNEŞİ
Nehirlerin, kevser aktığı dağlardan gel,
Diyarları, peygamber kokan çağlardan gel.
Bir kez daha tomurcuklan bağrımızda,
Etrafa umut saçan bahçelerden gel.
Adam yaşama sevinci içinde
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Devamını Oku
Masaya anahtarlarını koydu
Bakır kâseye çiçekleri koydu
Sütünü yumurtasını koydu
Pencereden gelen ışığı koydu
Bisiklet sesini çıkrık sesini
Ayni minvalde karaladigim bir siiri sunuyorum.
Güneşim Sensin
Sen, bir güneş kadar, sıcak ve uzak,
Ve ecelim kadar, bana yakınsın.
İncinmiş kalbime değen bir dudak,
Annem gibi güzel; rüya kadınsın…
Sürgün ülkesinde, sevgi ve umut,
Akan bir nehirdir, dudaklarından.
Kurak mevsimlerde en akim bulut,
Damla damla yağar yanaklarından.
Elenmiş topraksın sonsuz gökyüzü,
Varlığın formusun; maddenin özü.
Îsyan ateşinden kalan son közü.
Nâra dönüştüren, narîn kadınsın
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta