Umut Gül Şiirleri - Şair Umut Gül

“Burnu fındık, ağzı kahve fincanı
Şeker mi, şerbet mi bal acem kızı...'
Türkü

Şimdi soğuk bir odadayım
Üşüyor ellerim ayaklarım
Sadece dudaklarım sıcak
Öptüğünü hayal ettiğim dudaklarım
…
Biliyorum, sende üşüyorsun şimdi

'Ben sana mucburum bilemezsin'
Attila İlhan


Adını mih gibi çakmıştın beynimize
Sevda dolu dizelerle,

Çıkar cebinden bayramlık umutlarını
Sol yanında sakladığın sevdana sar
Üzülme üşürüm diye sonbaharda
Bu bayram olmazsa gelirsin diğerinde yar

Çıkar koynunda sakladığın resmimi

“Sevda baştan gitmiyor sarılıp yatmayınca”
Dardayım yine,
Hasretinin en koyu anındayım
Sen oradasın bense burada
Tutamıyorum kendimi
Yastığım yıkanıyor göz yaşlarımla

Sırtında tahtadan kocaman bir sandık
Eli yüzü boya içinde
Üstü başı yırtık sökük
Morarmış çorapsız ayakları
Boyacı çocuk

Kadındı..
Uğruna dağlar delinende...
Töre için başı ezilende...
Tek ortak yönleri
Kadındı… İkisi de…

'Ağlasam sesimi duyar mısınız,
Mısralarımda; '

Orhan Veli Kanık'

Haykırmak istedim içimdeki gizi
Duymalıydı tüm evren,
Bilmeliydi ağaçlar kuşlar, böcekler
Katılmalıydı sevincime tüm dostlar

Dilimin ucuna kadar geldi