Umut Gül Şiirleri - Şair Umut Gül

Yaram yüreğimde doktor çok acıyor
Sağıma dokunma sol yanım kanıyor
Yarimi aldı eller içim yanıyor
Sök al kalbimi insafın yok mu doktor

Diyorsun ki sen ye iç gez keyfine bak

Ben seni masum bir çocuğun gözlerinde sevdim
Ben seni yitik bir şehrin kuytularında sevdim

Ben seni acıları katmerleyip sevdim
Gözlerini yüreğime hançerleyip sevdim

Bir eylül akşamında
Rüzgar fısıldarken yapraklara
Sen fırtınalar koydun yüreğime

Bir eylül akşamında
Ay ışığı dolarken odama

'Bin cefalar etsen almam üstüme, gayet şirin geldi dillerin dostum...'
Pir Sultan Abdal

“Beş sente muhtaç ülkede,Beş kişiydik Beş parasız…”
….…..
Bir gün uzattığımda ürkek elimi

“ Hayal etmezsen, umut edemezsin, umut etmezsen gerçekleştiremezsin

Bir şafak vakti henüz gün ağarmadan
Hareket etti demir raylardan
Yükü ağırdı üstelik çok da değerli
Yolcuları vardı evrenin dört bir yanından

Atlayıp ilk otobüse gelmek istedim sana
Otobüs yavaş kalır uçakla gitmeli aslında
Yok..Yok..
O kadar dayanacak gücüm kalmadı...

Suya hasret toprak gibi, çatladı dudağım
Ayak sesin sanıyor, her geleni kulağım
Başka yöne akmıyor, sana coşan ırmağım
Gel göreyim son defa, sevdamızın hatrına

Yollarını gözüme,hasretini sazıma

umudu katık yaptım ekmeğime
hayali yama yaptım gömleğime
gerçekleri atıverdim çöplüğüme
saldırdım dört elle bulgur aşına

sevdayı bela ettim başıma

Var olalı dünya kavgaların sebebi
Aşk, namus ve ekmek değil mi?
Ferhat’ a dağları deldiren ateş
Şirini delice sevmek değil mi?

Geldiğinde aşkın hazan mevsimi

_Yüreğim el verip göremedim son kez, alışmıştım gülen gözlerine
göremezdim seni fersiz gözlerinle-

Titreyen gözbebeğim
Yüreğimde zehir zıkkım bir acıyla
Öpüyorum küçücük ellerini