Umut Gönlümüzden Uğurlayamadığımız Sevgili

UMUT YÜREĞİMİZDEN UĞURLAYAMADIĞIMIZ SEVGİLİ

ne acı göz göze gelmek
bir yolculukta ihanetin elebaşıyla
gülümsemenin nergisi yerine
nefesi kokar bakışının
yüreğe yük olur
yakım yakmak hasretin gözyaşıyla

çoktandır görmedik iki karanfili bir dalda
öfkemiz kavi
selamlarımız iğreti
kırmalarımız var eyvallahsız
savaş komşunun mütecaviz çocuğu
sevişmeler aynı cümlede ihanetle

oysa
hatır alamadan
mendil sallamadan gitmek var hayatta
yetişememek helallik almaya

kaygımız karartır merhametimizi
soluk bir tedirginliktir kuşku
sevgilinin gözbebeklerinde
alacakaranlıkta cemreliğimizdir yiten

akşamki tövbedir sabahki hırsımız
de ki
hangi kinin gölgesinde çiçek büyür
hangi lainin duası kabul olunur
ve
hangi kayıp dönüşlüdür ki keşkeyle

koca kentte
buza kesmiş yalnızlığımızla
eksiliyoruz
örseleniyoruz
korkuyoruz, kokuşuyoruz işte

...ama dostlar alaca karanlığa inat
kitapların en arkasında
bilinmeyen sözcükler sayfasında kalsa da adalet

bir çocuğun tebessümünde
yine de bitmeyen bir masaldır umut
her baharda tekrar çüzülür kuşların dili
barış bir mülteci gönlünün gelini

umut yüreğimizden uğurlayamadığımız sevgili

Mahmut Nazik 06 09 2013 Mersin