Dizlerine oturdum kaldırımların
Bekçi düdükleri yorgun bir ıslık gibi
Çok uzaklarda…
Yağmurlar çocuk gibi oynaşıyor sokakta
Ve bu solgun ışıklarda
Kirpikleri ıslak bir çift göz
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
