dön gel, ateşi söndür, yarım kalan öyküleri koy kağıda
uçurumun kenarındayız, kıvrılan dağ yolundan kağıda sapmamız belki de ondan
kaç kalkanı kırabilirsin selamınla, göğsüne sığar mısın bir dağın
ah bilsen, yüzümüzden balıkçılar açılır suya, saçımızdan tırmanır atlar, içimizden boşluğa
yeni bir dünya kursak umutlardan, ellerimiz göçmen kuşların sığındığı ada
denenmemiş notalar yükselir dağın doruğuna, yeni besteleri duyarız eski şehirlerin tarihinden
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim