Bazen tüm bu aydınlıktan kaçıp gölgesine sığındığım kadın.
Bazen gülüşüyle hayat bulduğum küçük çocuk.
Bazen de kocaman yüreğiyle yaralarıma üfleyen kahraman.
Ve benim..
Hep içimde...
Uzaklardan gelen müziğin sesini içine çeke çeke sordu kız “en sevdiğin şarkı ne? ” diye, kısa ama her biri birbiriyle eşit uzunlukta olan kumral kirpiklerine bakarak “içimi en titreteni en sevdiğim” dedi çocuk.
Oturdukları banka sığmazken hayalleri uzaklara baktılar, ne kız sorunun devamını getirebildi ne de çocuk cesaret edebildi “içimi en çok senin sesin titretiyor”demeye. Avuçlarının terini üstüne sildi kız, zaten hep böyle anlarda bir aksilik olurdu,hep çok terlerdi elleri.
Kızın gözleri kahve haliydi sonsuzluğun, gözlerinin kahvesinde kırk yıl hatırı kalmıştı çocuğun. Kırk değil kırk bin yıl sevmek istedi o an, dirilip dirilip yeniden sevmek…
Ben kahverengi çamurlu bir çadırın kızıyım.
Siyahtan başka özgürlük tanımaz çadırım.
Biz bilmeyiz, papatyalarla süslenmiş şiirler yazmayı.
Çiçekli perdeler mi pencereye asılır,
Yoksa asılanların beyaz perdelerine mi çiçekler koyulur?
Biz bilmeyiz bayım!
Bir çay kaşığı yalnızlığıydım ben
Duvarlarında örümcek ağlarının dolandığı.
Belki bilmeyecektim,
Solmuş…
Çürümüş…
Bu şehirde bir kadın
Cıvıl cıvıl kelimelerle dolu.
Dört ilkbahar ardı ardına
Nehirler boyu..
Şehir yalnız...
Biraz yorgunum bugün.
Çürümüş, hava alan bir yer var bedenimin sol tarafında
Telaffuzu mümkün olmayan kelimeler içerisinde kıvranmakta
Sokaklarına siyah bulanmış hayallerin gölgesinde yaşıyorum az biraz
Ne zaman yüzüme götürsem, derisi yıpranmış avuçlarımı
Bazen sadece, oturup sessizce etrafına bakmaya ihtiyacın vardır;
Bazense ondan başka hiçbir şey şeyi görmemeye…
Bazen gözlerini açıp yeni, güzel şeyler görme arayışına girersin;
Bazense tüm güzel anılardan gözlerini kısarak kaçmaya…
Kanatları karlı meleklerin fısıltıları,
dans ettiriyordu bulutları
gecenin soğuk caddelerinde…
Yanaklarını papatya yaprakları ile süsleyen o kız…
Anlatamam,
Anlamazsınızda.
Size onu ne denli sevebileceğimi söylesem
Hayalindeki aşk bu, derdiniz.
Ben buna katlanamam
Gerçekliği yeterince güzel iken.
Bu şaire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!