Ellerinde bir avuç umutla
Kalbindeki ışık gözlerine yansımış, Beni sana anlatırcasına… Düşünüyorum… Bu şehir sanki üstüme üstüme geliyor acıları mermi yaparak Korkuyorum sewgilim! Korkuyorum … Kalemim yazmıyor artık … Masanın üzerinde bembeyaz bir kağıt, Eski zamanlardan kalma bir dolma kalem Yazılmayı bekleyen cümlelerim, Ve senden kalma bir hatıra… Unutmaya beş kala gözlerini Ve sana dair ne varsa bitmeye yüz tutmuş İşte o gün sana bırakıyorum herşeyi… Sadece sana dair ne varsa aldım yanıma, Hayallerime umut, umutlarıma olanak sağlarcasına… Onuda kaybettim.
Hükümsüzüm...
Seni ele sevirem ki...
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Devamını Oku
Diyirsen ki, niye?
Ne bilim işte ele!
Seni görende bir hoş olir, ölür ölür ölirem...
Ahşam olir davar, nahır, mal gelir.
Komlar, ahırlar dolir
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta