Umut Şiiri - Özgür Engüzel

dökülüyorsa yaprakları
ağaçların
tekrar doğacaklarını bilmeden.
haykırıyorsa gök
bulut hüznü, ıslatırcasına
yağdırıyorsa üstüne.
ırmaklar
taşarcasına akıyorsa.
sakinliğine aldandığın
deniz.
birden kuduruyorsa
coşkuyla...
çaresiz eriyorsa
kış boyu
yüreğimize yağan kar.
yeniden, ve
yeniden açıyorsa
tüm çiçekler
sevinçle.
uçuyorsa bir kuş
varlığının kanat sesiyle.
bir martı
bıkmadan usanmadan
tekrar kere
boş gagasıyla çıkıyorsa
denizden.
gökyüzüne baktığında
oluyorsa gece
koynuna alıp
kamçılıyorsa acılarını.
ve güneş,
doğuyorsa inatla
asıyorsa günü boynuna.

üzme beni...
kendini ve çevreni

görebiliyorsan tüm bunları
yada hissedebiliyorsan!
umut seninledir.
henüz terk etmemiştir.
unutma!
umut
soluk alabildiğin süreçtedir...

30/12/2002
Özgür ENGÜZEL