Akşamın yoğunluğu düşerken hep üstüme,
Ellerimle bir pencere açarım karanlığa.
Karşılaşırım ışığın aydınlık sağnağıyla,
Birde yosun kokusu eklenir aydınlığa.
Bakalım herşeyimize, çok uzaklardan istersen
Kucaklayalım birbirimizi pencereden bakarken.
Uçarım açtığım pencereden boşluğa
Umutsuz karanlıklardan kurtulurcasına.
Uzattığım o sımsıcak ellerimi tutsana,
Gel benimle diyorum arkamdan sonsuzluğa
Bakalım herşeyimize çok uzaklardan istersen,
Kucaklayalım birbirimizi pencereden bakarken.
Tut o sımsıcak ellerimden bütün sıcaklığıyla,
Isıt ısıt ellerini, bütünüyle benliğini.
Kayıt Tarihi : 28.2.2008 13:31:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!