Umut Şiiri - İbrahim Durmaz

UMUT

Kaç şafak kaç güneş
Ay elinde eskitilmiş
Yalancı fecr aklımı aldattı
Kuru bir dal gibi yandım
Sayısız parçalara bölünse de yüreğim
Hiçin zerresi kadar sızlanmadım
Şu dağ, şu zirve , şu harman yeri
Dışarıda son güzün yaprakları
içeride dönense de zemheri
Nice vakitlerin fermanıyla geleceğim
Bir yağmur düşüne yaslanarak
Düşümle sırılsıklam ıslanarak
Varoluş sırrına ereceğim………