Bir umuttur yaşamak sevda çölünde,
Kavrulmadan çıkamazsın güneşin alnında.
Savur kalbi buz tutan insanları
ve
Kavra! yaşamanın verdiği keyifle aşkı...
İçten gelen bir çığlık gibi dök kemanın tellerine derdini.
Tellerden çıkan ses nasıl ki titretiyorsa yüreğini,
Benim de kalbim öyle sızlamakta,
hadi çık gel artık vakit daralmakta...
Kayıt Tarihi : 4.9.2022 20:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
beğeni ile okudum
TÜM YORUMLAR (1)